Wenus jest niewątpliwie planetą najbardziej podobną do naszej Ziemi pod względem cech charakterystycznych i wymiarów. Planeta ta może być wyraźnie obserwowana z naszego ziemskiego nieba, ponieważ odbija światło słoneczne, a dzięki temu i jej bliskości widzimy ją jako jeden z najjaśniejszych obiektów na naszym niebie, co skłoniło Rzymian do nazwania jej Wenus na cześć ich bogini miłości.
Główne cechy Wenus
Wenus jest najbliższą Ziemi planetą pod względem średnicy, która wynosi około 12 104 km, co czyni ją tylko 600 km mniejszą od naszej planety. Wenus krąży wokół Słońca w odległości 261 000 000 km, co czyni ją drugą po Merkurym planetą położoną najbliżej naszej gwiazdy. Pełna orbita wokół Słońca zajmuje 227 dni, a obrót wokół własnej osi trwa prawie 117 dni, co sprawia, że 3 dni na Wenus są odpowiednikiem 1 roku na Ziemi.
Wenus jest nie tylko podobna wielkością do Ziemi, ale zachowuje też podobne aspekty w swoim składzie, z podobnym jądrem, gdzie najobficiej występującym materiałem jest żelazo. Jej skorupa zbudowana jest ze skał i jest bardzo aktywna wulkanicznie. Większa część Wenus składa się z gazów takich jak dwutlenek węgla, azot i inne mniejsze gazy.
Innym ciekawym faktem jest to, że Wenus jest najgorętszą planetą w naszym Układzie Słonecznym, osiągającą temperaturę do 463,85 stopni Celsjusza, przewyższającą Merkurego, mimo że jest najbliższą Słońcu planetą. Dzieje się tak z powodu wysokiego stężenia gazów w atmosferze, głównie dwutlenku węgla, który zapobiega uwalnianiu się ciepła, podnosząc tym samym temperaturę i powodując tzw. efekt cieplarniany. Mimo to, pojawiają się dowody na życie na Wenus, pomimo ekstremalnych warunków.
Atmosfera Wenus
Jedną z najwspanialszych cech Wenus jest niewątpliwie atmosfera, co oznacza, że ciśnienie atmosferyczne, siła wywierana przez gazy na powierzchnię, jest do 90 razy większa niż na naszej planecie. W związku z tym, gdybyśmy weszli w atmosferę Wenus, zostalibyśmy zmiażdżeni w ciągu kilku sekund.
Ostatnie badania twierdzą, że pochodzenie atmosfery wypełnionej CO2 jest spowodowane wielką aktywnością wulkaniczną na Wenus, gdzie tysiące wulkanów ciągle wybucha i uwalnia między innymi siarkę. Ta kombinacja gazów powoduje powstawanie słynnych kwaśnych deszczy na naszej planecie, ponieważ w atmosferze tworzą się chmury kwasu siarkowego.
